Zwolnienie przedmiotowe dla usług prywatnego nauczania przy braku wykształcenia kierunkowego w danej dziedzinie

Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji, że stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od VAT kursów z matematyki oraz udzielanych osobiście przez stronę korepetycji z matematyki jest nieprawidłowe. Podatniczka wniosła więc skargę do WSA.

Ze stanu faktycznego wynikało, że świadczone przez nią usługi nie są usługami kształcenia i wychowania. Strona posiada wykształcenie wyższe. Ukończyła Uniwersytet Ekonomiczny, licencjat oraz studia magisterskie. Posiada dziewięcioletnią praktykę w udzielaniu korepetycji z zakresu matematyki i przygotowywania do matury z tego przedmiotu. Jest również autorką publikacji książkowej zawierającej zadania matematyczne wraz z omówieniami. Nie posiada natomiast przygotowania pedagogicznego, o którym mowa w rozporządzeniu ministra edukacji narodowej.

Podatniczka korzysta obecnie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z rozwojem działalności przewiduje jednak możliwość przekroczenia limitu rocznego obrotu uprawniającego do zwolnienia, wynoszącego 200.000 zł.

Zdaniem wnioskodawczyni, prowadzona przez nią działalność w zakresie nauczania matematyki w ramach kursów internetowych, która podlega na zamieszczaniu na stronie internetowej wcześniej nagranych filmów i prezentacji PDF oraz sprawdzaniu osobiście przez wnioskodawczynię zadań domowych oraz odpowiadaniu na pytania i wątpliwości kursantów, stanowi usługi nauczania prywatnego na poziomie średnim, świadczone przez nauczyciela i tym samym będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Dyrektor KIS zaakcentował tu jednak przesłankę podmiotową, odnoszącą się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek zwolnienia powoduje zaś, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Jak zauważył Sąd, niekoniecznie chodzi o nauczyciela np. w rozumieniu ustawy Karta Nauczyciela. "Nauczyciel" powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym). W ocenie WSA: „(…) Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego. Kluczowy problem interpretacyjny w niniejszej sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy nauczyciel w rozumieniu przywołanego przepisu musi posiadać wykształcenie kierunkowe w dziedzinie, w ramach której świadczy usługi prywatnego nauczania (…) art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT nie zawiera wymogu, by kwalifikacje wynikały z posiadania przez nauczyciela wykształcenia kierunkowego w danej dziedzinie. Trafnie podniesiono, że standardy wykładni prawa podatkowego wskazują na pierwszeństwo wykładni językowej oraz subsydiarność pozostałych zasad wykładni prawa: systemowej i funkcjonalnej (…) organ w zasadzie nie przedstawił w uzasadnieniu interpretacji jakichkolwiek argumentów, które miałyby przemawiać za przyjęciem, iż warunkiem koniecznym dla przyznania danej osobie statusu nauczyciela powinno być posiadanie przez nią wykształcenia kierunkowego w dziedzinie, w której osoba ta świadczy usługi prywatnego nauczania.”.

Wprawdzie posiadanie przez daną osobę wykształcenia kierunkowego w danej dziedzinie może świadczyć o tym, iż jest ona wykwalifikowana do prowadzenia nauczania prywatnego w jej zakresie, natomiast brak jest podstaw do przyjęcia, aby był to warunek konieczny.