Wspólnik spółki z o.o. może zostać uznany za podatnika VAT z tytułu wykonywanych świadczeń dla spółki

Czasami zdarza się, że osoba fizyczna jest wspólnikiem spółki z o.o., a jednocześnie prowadzi własną działalność gospodarczą. Pojawiła przy tym wątpliwość, czy w związku z wykonywaniem powtarzających się świadczeń niepieniężnych, wspólnik ten będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju?

Chodzi o powtarzające się świadczenia niepieniężne, inne niż wynikające z pełnienia funkcji członka zarządu spółki, np. w zakresie analizy skuteczności prowadzonych działań marketingowych, prowadzenie szkoleń, świadczenie usług konsultacyjnych na rzecz pracowników spółki.

Wspólnikowi będzie przysługiwać za świadczenia te wynagrodzenie od spółki w wysokości ustalonej uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Wykonywane czynności miałyby swą podstawę także w umowie spółki.

Wspólnik będzie zobowiązany do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. Usługi będą świadczone osobiście przez wspólnika. Wykonując świadczenia niepieniężne, wspólnik nie będzie podporządkowany żadnej osobie zatrudnionej w spółce. Wspólnik wykonując świadczenia niepieniężne będzie niezależny. Wynagrodzenie to stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor KIS zgodził się z tym, że osoba ta będzie podatnikiem z tytułu okolicznościach wskazanych we wniosku i będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o VAT – za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w:

• art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT,
• art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Organ podatkowy wziął pod uwagę, że czynności wspólnika nie będą wykonywane pod kierownictwem, nie będzie on podporządkowany żadnej osobie zatrudnionej w spółce, czyli będzie niezależny. Żaden inny podmiot nie będzie wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń.

Zatem wspólnik powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a spółka za usługobiorcę. W konsekwencji ma tu miejsce odpłatne świadczenie usług, wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, zaś otrzymywane wynagrodzenie stanowi należność za to świadczenie.