Jak poprawnie przyporządkować Nomenklaturę Scaloną do ewidencji w nowym JPK_ VAT

Najwygodniejszym rozwiązaniem jest pobranie danych o grupie towarów z kartoteki towarów lub usług przeznaczonych do sprzedaży. Trzeba pamiętać, że towary przyporządkowujemy do konkretnej grupy, na przykład GTU_03, tak, aby wszystkie towary o konkretnym kodzie CN posiadały oznaczenie GTU_03. W takim przypadku, jeśli podatnik prowadzi sprzedaż towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, musi dokonać przyporządkowania w systemie sprzedażowym towarów oznaczonych GTU_3.

Także na poziome kartoteki sprzedaży należy przyporządkować towary i usługi zawarte w załączniku numer 15 do ustawy VAT, w celu ustawienia analizy sprzedaży w taki sposób, aby tylko przy wartości powyżej 15.000 zł jedynie towarów i usług określonych w załączniku numer 15 były kwalifikowane jako sprzedaż MPP. Pozycje na zaewidencjonowanym dokumencie sprzedaży niewystępujące w załączniku muszą być pominięte w sumowaniu kalkulacji kwoty granicznej powyżej 15.000 zł.

Trzeba pamiętać, że oznaczenie MPP w strukturze ewidencji w zakresie podatku należnego stosujemy do faktur o kwocie brutto wyższej niż 15.000 zł, które dokumentują dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Jeżeli nabywca otrzyma fakturę bez wymaganego oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności”, potwierdzającą nabycie towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT o wartości brutto wyższej niż 15.000 zł, to zobowiązany będzie wprowadzić przy takiej transakcji znacznik MPP.

Księgowi zastanawiają się, w jaki sposób prawidłowo przypisać fakturę zakupu do obowiązkowego oznaczenia MPP, jeśli na dokumencie nie będą umieszczone dane dotyczące towarów i usług z załącznika numer 15 do ustawy VAT, czyli symbole PKWiU (2015) lub nowa matryca stawek VAT CN?

Z praktycznego punktu widzenia należy podjąć działania celem wypracowania nowych zasad dokumentowania i komunikacji z klientami, od których dokonujemy zakupu. Dane zawarte na fakturze zakupowej lub załączniku do tejże faktury będą musiały zawierać wykaz sprzedanych towarów wraz z kodem PKWiU (2015) bądź CN. Dopiero na podstawie konkretnych i rzetelnych danych będzie można stwierdzić, czy dana faktura powinna być oznaczona jako MPP.

Katalog danych, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług:

1) datę wystawienia (faktyczny dzień jej sporządzenia – zawsze podajemy);

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy (dane z VAT-R, osoba fizyczna – imię i nazwisko, adres prowadzenia dział);

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (WDT-PL kod);

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej (konsumentów, kraj trzeci – nie trzeba);

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zaliczki, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury (jeśli FV jest wystawiana przed dokonaniem dostawy, nie musimy jej wpisywać, jeśli jej nie znamy. Faktura wystawiona na podstawie art. 106 ust. 8, wcześniej niż 30 dni przed końcem okresu rozliczeniowego, powinna wskazywać okres rozliczeniowy, którego dotyczy);

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi (zidentyfikowanie jednoznaczne);

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen (jeśli nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto);

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną z podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem.

Należy stwierdzić, że wśród obligatoryjnych danych nie wymieniono symbolu PKWiU (2015) i kodu CN. To oznacza, że wykazanie przez sprzedawcę tych symboli nie jest obowiązkowe, ale jednocześnie nie istnieje żaden przepis prawa zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniach zabraniający umieszczenia kodu CN na fakturze. Dlatego nie ma przeszkód, aby taki symbol podawać na fakturze.

Tylko w odniesieniu do sprzedaży towarów i usług zwolnionych z VAT podatnik jest zobowiązany podać dodatkowo podstawę prawną zwolnienia.