Napiwki i opłaty serwisowe w gastronomii – skutki w VAT

Dotyczy to różnych sposobów pozostawiania napiwków, w tym:

• uiszczenie dobrowolnego napiwku na prośbę klienta doliczonej do rachunku i opisanej jako dobrowolny napiwek,
• pozostawienie reszty lub innej kwoty gotówki po rozliczeniu rachunku gościa, jeśli klient zdecyduje o określonej wysokości dobrowolnego napiwku,
• na prośbę klienta przy dokonywaniu płatności za rachunek, klient mówi, ile chce przyznać napiwku, a kasjer (kelner) dolicza kwotę poprzez jej doliczenie przy płatności terminalem (kwota z rachunku plus kwota napiwku).

Za prawidłowe uznano więc stanowisko podatnika, że: 

• napiwek powinien zostać wyłączony z opodatkowania podatkiem VAT,
• reszta lub inna kwota gotówkowa nie powinna zostać uznana jako wynagrodzenie za świadczone usługi i tym samym, powinna zostać wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT,
• doliczona kwota napiwku przy płatności terminalem powinna zostać wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Nadto wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły tzw. opłat serwisowych. Jest ona naliczana m.in. w przypadku obsługi więcej niż pięciu osób lub w przypadku rezerwacji specjalnego stolika.

Opłata serwisowa nie powinna jednak zostać wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT. Opłata taka powinna być przy tym opodatkowana tą sama stawką, jaką opodatkowane jest świadczenie główne.

Pomiędzy opłatą serwisową, a usługami restauracyjnymi istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowo-skutkowym – kwota opłaty serwisowej stanowi rzeczywiste dodatkowe wynagrodzenie za świadczone usługi. Opłata serwisowa stanowi element wynagrodzenia w zamian za świadczenie usługi gastronomicznej (restauracyjnej).

Dodatkowe usługi serwisowe np. z tytułu obsługi więcej niż pięciu osób lub z tytułu rezerwacji specjalnego stolika, nie powinny być traktowane jako odrębne, niezależne świadczenie. Opłaty za wykonanie dodatkowych czynności stanowią integralną część usług restauracyjnych (gastronomicznych). Bez dokonania usługi głównej, czyli gastronomicznej, same usługi serwisowe nie zostałyby zlecone, a opłata serwisowa nie byłaby naliczona.

Dodatkowe usługi serwisowe nie są zatem samodzielnymi usługami sprzedawanymi klientom. Stąd usługa restauracyjna (gastronomiczna) stanowi świadczenie zasadnicze, a opłata serwisowa jest należna za wykonanie świadczenia pomocniczego, ściśle związanego z daną usługą główną. Czyli usługi serwisowe stanowią element pomocniczy świadczenia określonej usługi restauracyjnej (gastronomicznej), które to czynności dla klienta nie stanowią celu samego w sobie i wchodzą do podstawy opodatkowania dokonanej jednolitej usługi.

Czyli że mamy do czynienia z jedną złożoną czynnością (świadczeniem usług gastronomicznych), która jest obiektywnie jedną transakcją i której rozdzielenie na poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne, Reasumując, opłaty serwisowe z tytułu świadczenia usług pomocniczych, podlegają opodatkowaniu VAT na tych samych zasadach jak usługa zasadnicza.