Przy rozliczaniu bonów „paliwowych” trzeba pamiętać o ogólnej specyfice bonów SPV i MPV

W praktyce z bonem jednego przeznaczenia można zetknąć się rzadziej. Bon jednego przeznaczenia (SPV) to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.

Jeśli więc na przykład z góry wiadomo, jaką stawką podatku będą opodatkowane nabywane towary czy usługi, to mamy do czynienia z bonem SPV. Wydaje się, że skoro bony są częściej (powszechniej) używane w sprzedaży detalicznej, z udziałem konsumentów, to i więcej sklepów ma w swoim asortymencie towary objęte różnymi stawkami VAT. Stąd jednak częstsze są bony różnego przeznaczenia.

Sztandarowym przykładem rozróżnienia są właśnie bony „na paliwo” i „na stację paliw”. Bon „na paliwo” jest wymienialny na konkretne towary lub usługi. W przypadku paliwa znana jest stawka VAT, miejsce dostawy (chyba że bon uprawniałby do tankowania w kilku krajach).

Bon „na stację paliw” może zaś umożliwiać także zakup produktów spożywczych czy usług gastronomicznych, a zatem w praktyce dochodzą tu stawki VAT 5% i 8%. W przypadku bonu jednego przeznaczenia (SPV) – tu już pierwszy transfer takiego bonu jest opodatkowany, ale obowiązek podatkowy nie wystąpi z kolei przy realizacji bonu. Przy bonie różnego przeznaczenia (MPV) obowiązek podatkowy wystąpi zaś dopiero przy realizacji takiego bonu (zapłacie nim).

Z jednej strony – odpłatnego wydania bonów MPV nie należy ewidencjonować na kasie rejestrującej, bo nie jest to jeszcze sprzedaż towaru czy usługi (zob.: interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 22 lipca 2020 r., 0112-KDIL3.4012.243.2020.2.MŁ).

Z drugiej – trudniej skorzystać ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej.   Zapłata bonem MPV rodzi bowiem obowiązek ewidencji dostawy towarów przy użyciu kasy fiskalnej (wydaje się, że nawet wtedy, gdy klient opłaci dane zamówienie częściowo bonem i przelewem bankowym). Rozporządzenie zwalniające z kas mówi bowiem o dostawie towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).