Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnik prowadzący sprzedaż towarów czy usług, która ewidencjonowana jest za pomocą kasy fiskalnej, zobowiązany jest wystawić i przekazać nabywcy dokument w postaci paragonu fiskalnego (ewentualnie faktury), z każdej tego rodzaju sprzedaży:
- w formie papierowej,
- w postaci elektronicznej, lecz wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody kontrahenta na taką formę dokumentu.
Wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej transakcji
W sytuacji wystawienia faktury z wykazaną kwotą podatku zastosowanie znajduje instytucja „faktury pustej”. Otóż zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, obowiązana jest do jego zapłaty. Podobnie sytuacja ma się gdy wystawiona zostanie faktura z wykazaną kwotą podatku wyższą niż ta, która była należna.
Zatem regulacja ta obowiązuje w dwóch przypadkach:
- opodatkowania danej czynności pomimo braku takiego obowiązku,
- opodatkowania stawką zawyżoną.
Brzmienie przytoczonego przepisu ograniczone jest jednak wyłącznie do przypadków, gdy tego rodzaju nieprawidłowości wystąpią na fakturze. Zapis taki sprawia, że sytuacja taka nie będzie mieć miejsca w przypadku innego dokumentu sprzedaży – paragonu fiskalnego – gdy sprzedaż nie jest opodatkowana, a sprzedawca VAT naliczy.
Podstawy prawnej do nakazania odprowadzenia należnego VAT od paragonu, nie sposób wskazać w art. 108 ustawy o VAT. Ograniczony przedmiotowo jest on bowiem wyłącznie do faktur. Zatem w przypadku paragonu sprzedawca nie ma obowiązku odprowadzenia wykazanej kwoty VAT do urzędu skarbowego jeżeli jest ona pomyłkowo wykazana.
