W myśl z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumiane jest również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa.
Warunki uznania darowizny towarów za podlegającą VAT
Czynność taka uznana jest za dostawę, w szczególności w następujących przypadkach:
- przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
- wszelkich innych darowizny.
Ma to miejsce, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało w całości lub choćby w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia takich towarów lub ich części składowych.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego rozpatrywać należy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a więc zakresów, w jakich towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Skoro więc podatnik prowadzi działalność opodatkowaną, to z zasady odlicza naliczony podatek od wszystkich dokonanych zakupów. W związku z tym naliczenie podatku przy przekazaniu nieodpłatnym takich towarów pozostaje w zgodzie z zasadą proporcjonalności VAT.
Warto w tym miejscu odwołać się do zapisu art. 16 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z jego treścią wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona działalność, gdy VAT od tych towarów lub ich części podlegał w całości, lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.
Jak widać, rozwiązania ustawy o VAT i dyrektywy 112 są całkowicie zbieżne w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towaru.
