Uwaga! Podłoga interaktywna dla szkoły ze stawką 0%
Jeśli wydana przez fiskusa interpretacja pozostaje w sprzeczności z innymi indywidualnymi interpretacjami przepisów prawa podatkowego, to tym samym narusza ona przepisy regulujące procedurę wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego. W efekcie przyjmuje się, że organ dopuścił się naruszenia zasady zaufania do organów skarbowych.
W jednym z najnowszych orzeczeń WSA w Kielcach rozpatrywał zagadnienie preferencyjnej stawki dla dostawy sprzętu komputerowego do szkół. Chodziło tu o urządzenie edukacyjne pod nazwą handlową "Magiczny dywan" – interaktywne urządzenie projekcyjne spełniające jednocześnie funkcje podłogi i stołu interaktywnego, a stanowiące pomoc dydaktyczną. Na ów zestaw składały się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu.
W zaskarżonej interpretacji organ podatkowy był zdania, że w przypadku urządzenia "Magiczny dywan" - wskazane przez podatnika części składowe urządzenia nie pozwalają uznać je za zestaw komputerowy stacjonarny (chodziło więc m.in. o to, że zestaw komputerowy ma być przystosowany do używania w stałym miejscu, tj. w lokalizacji, w której został zainstalowany, zamontowany).
Podatnik wniósł skargę, wnosząc m.in. o przeprowadzenie dowodu z prywatnej opinii technicznej. Sąd odmówił przeprowadzenia tego dowodu (choć kwestia ta jest bezsporna - nie przewiduje tego procedura przed sądem administracyjnym), nie uznał także racji merytorycznych podatnika (wyrokiem z 2017 r. oddalił skargę). Sprawa trafiła do NSA, który wyrokiem z 6 sierpnia 2020 r., I FSK 1806/17, uchylił wyrok sądu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez ten sąd.
WSA, związany oceną prawną dokonaną przez NSA, stwierdził, że "stacjonarny" oznacza tyle, co: przystosowany do używania w stałym miejscu, w stałej lokalizacji, w której został zainstalowany. Sąd zauważył też, że wydana przez organ interpretacja narusza przepisy regulujące procedurę wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, bo pozostaje w sprzeczności z innymi indywidualnymi interpretacjami przepisów prawa podatkowego, a w efekcie przyjmuje, że organ dopuścił się naruszenia zasady zaufania, która to wyrażona jest w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej.
Wyrok WSA w Kielcach z 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20