Jest już pierwsza interpretacja organów podatkowych dotycząca split payment

Mimo oznaczenia faktury VAT klauzulą „mechanizm podzielonej płatności”, w sytuacji, w której okaże się, że zakupione przez spółkę towary lub usługi nie wchodzą w zakres towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, do podatnika nie będzie miało zastosowania wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Takie wnioski płyną z interpretacji dyrektora KIS o nr 0111-KDIB1-1.4010.387.2019.1.SG.

Przypomnijmy, że obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności stosowany jest wobec sprzedaży usług i towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT w sytuacji, gdy wartość brutto transakcji wyniesie powyżej 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, a sprzedawca i odbiorca są podatnikami VAT. Faktury muszą wówczas zawierać oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności”.

Od 1 stycznia 2020 r. dla uznania wydatku udokumentowanego fakturą zawierającą klauzulę „mechanizm podzielonej płatności” za koszt podatkowy - konieczne jest dokonane zapłaty z zastosowaniem MPP (art. 108a ust. 1a ustawy o VAT). Wątpliwości podatnika, dotyczyły art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, w brzmieniu, który obowiązuje od 1 stycznia 2020 r. Podatnik zapytał we wniosku, czy w przypadku otrzymania od kontrahenta faktury, dokumentującej nabycie towarów lub usług innych niż objęte obligatoryjnym MPP, a mimo to oznaczonej klauzulą „mechanizm podzielonej płatności”, dla jej zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych konieczne będzie dokonanie zapłaty w ramach mechanizmu podzielonej płatności.

Spółka uważała, że w przypadku, kiedy otrzymana od kontrahenta faktura dokumentująca nabycie towarów lub usług innych niż objętych obligatoryjnym MPP, będzie oznaczona klauzulą „mechanizm podzielonej płatności”, a ponadto:

• będzie dokumentować wydatek związany z osiąganymi przychodami,
• zostanie zapłacona na rachunek znajdujący się w wykazie podatników VAT

– to można zaliczyć taką fakturę od 1 stycznia 2020 r. w koszty

podatkowe i nie będzie konieczna zapłata w mechanizmie podzielonej płatności.

Organ podatkowy przyznał podatnikowi rację. Dyrektor KIS wyjaśnił, że zgodnie z nowym brzmieniem art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2020 r., podatnicy nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców a mianowicie:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, została dokonana z pominięciem tego mechanizmu.

W sprawie nie ma jednak ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W konsekwencji od 1 stycznia 2020 r. w przypadku, gdy otrzymana od kontrahenta faktura dokumentująca nabycie towarów lub usług innych niż wykazanych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT będzie oznaczona klauzulą „mechanizm podzielonej płatności”, to dla możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych poniesionych wydatków udokumentowanych tą fakturą po spełnieniu pozostałych warunków uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów, wynikających z ustawy o CIT, nie jest konieczna jej zapłata w „mechanizmie podzielonej płatności”.’

Interpretacja indywidualna dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-1.4010.387.2019.1.SG.